S/T (Fragmento) Mixta sobre lienzo. E. Muntañola
EN DOS PALABRES
Foi pena que quixeres buscar la vida,
tan tarde, nun país inclináu al ocasu,
pero solo'l to intentu de garrar densidá,
d'asomate al verbo sin complicidaes,
diome'l xuiciu pa ver esti árbol queríu,
que crez cabu casa, colos güeyos d'un viaxeru
que, de pasu, contemplare'l so volume,
la so color mortecina,
anque-y surdan al pie les primaveres,
o n'intentos vanos llamiare la pical
na tarde confusa de líviernu.
Sabes, que namás, pueo date la mano,
acaso, pensar,
contigo, en como la vida va pesando sola:
esa manera que tien el tiempu perdíu
de volvernos mansos en dos palabres,
mientras cabruñe'l sol el filu de les hores
ya l'aire solanu entorne la canciella...
basta'l vuelu en dos palabres,
perdebaxo la tierra.
Poema perteneciente al libro de Xosé Bolado "Na estación de los relevos", ed. llibros del pexe, Gijón, 2006.
